पूर्वेकडल्या डोंगरामधुनी उगवे सूर्यबिंब लाल ते
जन्मताची जे पवानापुत्र झणी धावे पकडायाते
निरागस असे बालक जरी ते ,सहजच उचालील सूर्य
भीतीने या सोडी इन्द्र तो महाकठिण ते वज्र
बालक परी महा पराक्रमी ते हनुवरी झेली वज्र,
परतुनी जाई अमोघ अस्त्र ते करुनी छोटा व्रण
युद्धाप्रसंगाचा झाला त्या ,अशा रीतीने अंत
वीराचे त्या तेव्हांपासुनी नाव पड़े हनुमंत
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा