मोंती बिंदु

एक बाहुली सोडुनी जाता,माझा डोळा होई व्याकुळ,
नवी बाहुली करी लाल त्या रंग तिचा जरी घननीळ।
निसर्गाची अमोल देणगी टी तर ह्याला सोडुनी गेली ,
नववधू जणू घरी आणली ,ही तर प्लास्टीकची बाहुली
रडत मुरडत घरी आली ती बाहुली जरी प्लास्टीकची।
असला बनाली प्लास्टीकची ,तरी साथ देवो मज अखेरची

सुखाचे स्वप्न

एका क्षणी तुझ्या मणी आहे
कोणाची तरी राणी होण्याचे स्वप्न
तर दुसर्या क्षणी ते स्वप्नच होते
हे कळताचतुझ्या नयनी आहे पाणी
सुखहे असेच क्षणभराचे स्वप्न आहे
ते केव्हा संपून निराशेचे ढग येतील
ते कुणालाच कधी सांगता येणार नाही
येणारे वादळ मनाचे गलबत केव्हा उलटवील
काही भरवसा नाही