आपल्याला सोडून गेली
तर लग्नाचा विचार
जसा कर्ता येत नाही
तसच प्रतिभा मनातून
जर का उडून गेली तर--
आशाढात मेघांनी
जगाला घट्ट गवसणी
घतल्यावर प्रकाशाची
तिरिप दिसण्याची आशा
नसते तशीच मनाला उभारी
येण्याची आशाही मावळ्ते
पण न जाणो,कधीतरी
लख कन वीज चमकेल
अणि एखादी तरी
चमचमणारी विद्युत रेखा
आसमंत उजळून टाकेल
ह्याच आशेवर उरलेल
जीवनाता व्यतीत
करयला हव आणी
ती आशा मात्र जिती
ठेवायलाच हवी.हवी ना?
२ टिप्पण्या:
Ye ashaa bali niraali hain.
majaa aayaa
Shre ramtekesir, I am reading your block regully.You have commented on my poem 'asha' Now kinddly let me have your opinion on my next poem 'dev kothe aahe?'
टिप्पणी पोस्ट करा