चंद्र आणि भूमी

पुनावेला कोजागिरी, चंद्राची पहावी निळाइ
संतानी जशी पाहिली ,सावळ्या विठ्ठलाच्या ठाइ
पूर्नाचाम्द्राचे चांदणे.मना करी शांत शांत,
जन शिवाची भजने, भाव भक्तिने गातात
अश्विनाच्या शुद्ध पक्षाच्या अंती येई कोजागिरी
कोणी म्हणे शरद पोर्णिमा ,शिवदूतांची येते फेरी
को जागर्ति,को जागर्ति ,त्यांची एकच आरोळी
भजनात जाई विरोनी,निजलेले नसावे कोणी
जाग असो दया बंधू ,देहाची तसे मनाची
भूमी व्यापन्या मग तुमची ,माय व्याली कोणाची.